Vóór 2007, voordat we deze prachtige beren van hun kettingen losmaakten, moesten ze dansen om de kost te verdienen voor hun Roma-eigenaren.

Als ze 'niet werkten', werden ze vastgeketend in de achtertuin van het huis van hun eigenaar. Ze leefden in constante stress, zwaaiden met hun kop heen en weer en trapten voortdurend op de grond. Jarenlang kregen ze suiker, alcohol en zoete dranken. Samen met het constant knagen op de kettingen, zitten zij nu met gebroken en rotte tanden.

De familie die ze hield, was generaties lang eigenaar van beren. De overgrootvader van de familie was 12 jaar oud toen hij hen voor het vermaak van toeristen begon op te leiden. Tijdens een gesprek met de familie tilden zij een kleine jongen op en legden hem naast de beer. Ze beweerden dat het aantoonde hoe vriendelijk en onschadelijk de beer is. Maar de waarheid van hun aard was nog wreder dan wat het oog zag.

Svetla en Mima werden als welpen uit dierentuinen gehaald en getraind door gedwongen te worden op hete metalen platen te staan terwijl de muziek speelde. Deze pijnlijke conditionering leidde ertoe dat wanneer de beren de muziek horen, ze zich de pijn herinneren - en beginnen te dansen. Meerdere keren per jaar zouden ze worden vastgehouden en zouden hun klauwen worden afgeknipt (dit zou even pijnlijk zijn als het afsnijden van de vingers van een mens).

Hoewel er in 1993 pogingen werden gedaan om een einde te maken aan deze wreedheid, konden, omdat de Bulgaarse autoriteiten de beren nergens konden houden en de wet niet strikt werd gehandhaafd, de Roma-families de beren helaas nog steeds onder licentie in hun bezit houden totdat er voor hen een opvangcentrum werd gevonden. Dit betekende dat deze beren veel langer moesten lijden. Pas in 1998 werd het trainen en dansen van beren in Bulgarije verboden.

De Bulgaarse regering benaderde VIER VOETERS en samen met de FONDATION BRIGITTE BARDOT werd in 2000 hoog in de prachtige bergen een geschikt opvangcentrum voor mishandelde beren gebouwd en geopend - een 'paradijs' genaamd BERENWOUD Belitsa.

Het echte einde van de wrede traditie van dansberen in Bulgarije kwam echter in 2007, met de laatste drie overgebleven dansberen (Svetla, Mima en nog een beer, Mischo) van hun eigenaren in het oostelijke dorp Getsovo, ongeveer 400 km (250 mijl) oost Sofia, Bulgarije.
Sindsdien is het met deze Bulgaarse wet verboden om particulier beren te houden. Geen enkele beer in Bulgarije zal ooit opnieuw tot deze wreedheid worden gedwongen.

Svetla, geboren in 1990, is een grote en mooie beer in de bloei van haar leven, met een korte en glanzende vacht. Kort na haar aankomst in het opvangcentrum deelde ze het verblijf met de beren Misho en Mima. Tegenwoordig woont ze bij andere beren en haar beste maat lijkt beer Stefan te zijn.

De laatste dagen gaat ze tijdens het warme en zonnige weer het liefst liggen. Svetla heeft een favoriete plek om te ontspannen en kon daar altijd op dezelfde plek worden gevonden. De plaats is heel goed verborgen, diep in de bosjes ver van bezoekers. Alleen de zeer observerende bezoekers konden haar tijdens de rondleiding zien.

Mima, geboren in 1997, staat als zeer actief bekend en kon de hele dag gemakkelijk worden opgemerkt. En natuurlijk, net als andere beren in BERENWOUD Belitsa, geeft ze in de zomer de voorkeur aan een middagdutje, goed verstopt in de struiken, in de schaduw.

Onlangs heeft zij een regelmatige dagelijkse routine ontwikkeld, wanneer de zon rond 16.00 uur tot 17.00 uur niet zo heet meer is, zie je haar samen met haar partner Monti altijd foerageren naar voedsel, rondlopend aan de bovenkant van hun deel van het terrein, vlakbij het infocentrum. Afgezien van deze tijd worden de meeste dagen doorgebracht in een ander deel van hun verblijf.